شعر ارغوان از هوشنگ ابتهاج   ارغوان شاخه همخون جدا مانده من آسمان تو چه […]

بر لب بیار وسوسه های نگفته را

اقرار کن شراره ی دردل نهفته را

فکری به حال کوسه های حوالی ساحل کن

پای دختری سفید را دریده اند

دهانم به نفرين
دستم به سنگ بود

ما در این نظمِ آدمیکش چون تا به سر حدّ ِ انتها رفتیم

زن زدایی همه ی بازی ست

یعنی هر مردی دونیمه دارد

نیمی تاول و غریزه

در باز آمدن عصر گاهی ات

تو را به تماشای غرق شوم

صلا مهم نیست که در پشت بی خبری های شما مدفونم

کافیست این روح اجیر شده را احضار کنید و

مي خواهمت بانوي خوب شعر
بانوي شورانگيز اشعارم