می بوسمت
می گویم بخواب
معشوقه امی مگر نه ؟

دست بند
بر دست های زیبایی ، زشت است
..

خدامراد فولادی

شعر و صدای شمس لنگرودی.
” و این حال انار نیست، درخت واره ی نارنجک است..”

من مرزها را

خط می زنم از کتاب ها

از موهایم که عاشق بود!

تا گل باغچه ی مادرمان
….

زبان داستان، زبانی کهن و روایت آن، روایتی اسطوره‌ای است از دو شهر خورشید و ماه.

شعری از : مهناز بدیهیان
دستهای دریایی زنی ست
که از ساحل سالهای سلولی

برای بیژن پاکزاد و شوقهای کوچکی که برای ساکنان غربت آفرید

مرگ است
که همیشه حاضر است
با ساک کوچکی
که شبیه ساک دستی
دکتر “که وورکیان” حرف می زند
و گاه شبیه ساک خرید وسایل عید
و گاه پر از چک و سفته های پنهانی

Dr. Mahnaz Badihian Poetry Reading (with singer; Shirin Sadeghi)