ویلون پدر /

ویلون پدر /

/مهناز بدیهیان /برای پرواز نابهنگام دکترابولفضل سهیلیان. پزشگی هنرمند

چگونه باید دستان تو را در انتظارهیچ تصور کرد
آنهم دستان مردی که غبار از چهره ی موسیقی پاک می کرد
ومرحمی داشت بر پوست رنجور زنان دردمند

خاطره ایی از استاد ما

خاطره ایی از استاد ما

خاطره ای دارم از استاد ش. کدکنی

روی گیوه های پدرم خم شدم و گیوه های پر از خاک و خلی که هر روز در زمین زراعی، همراه بابا بود بوسیدم.”

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities