سرانجام به سراغ من آمدند
هر چه فریاد زدم کسی نمانده بود که اعتراضی کند.

رضا بی شتاب

– چراغِ این خونه همیشه روشن بود؛ خواب و بیداری نداشت؛ همیشه روشن بود

زنی می آید
که روزی” ویرجینیا ولف” از او پا گرفته است
زنی که راز مریم و مسیح را خوب می داند

«مهدي اخوان ثالث و ارابه ي سهمگين زمان»

شاپور احمدي
روخوانی سهراب‌کُشی

/مهناز بدیهیان /برای پرواز نابهنگام دکترابولفضل سهیلیان. پزشگی هنرمند

چگونه باید دستان تو را در انتظارهیچ تصور کرد
آنهم دستان مردی که غبار از چهره ی موسیقی پاک می کرد
ومرحمی داشت بر پوست رنجور زنان دردمند

مصدق:
اما علت اينكه چند دقيقه اي روي صندلي دوستان نشستم به خاطر اين بود تا
دوستان بدانند برجاي ديگران نشستن يعني چه ؟

مرده ایی که من دوستش دارم
باز هم بلد است
رو به سوی سایه های گریزپا

روبن داريو :
دلربا به سان دلرباترين عسل يوناني