همیشه جایی هست برای روییدن/Mahnaz Badihian

سپتامبر 232014
 

همیشه جایی هست برای روییدن

 

روزی بزرگ می شوم

بزرگتر از وقتی زیر درخت اقاقیا سبز شدم

و بزرگتر از اوراق شناسنامه ام

بزرگ می شوم از اعماق زمین

از هسته ی مانده در جانم

و شاخه هایم به قرنها می کشد

سبز و بلند و افراشته

 

روزی بزرگ می شوم

بزرگتر از وقتی مادر شدم، مادر بزرگ

پیر شدم، خمیده شدم.

 

روزی بزرگ می شوم

و اندامم از تخت سنگهای بیستون فراتر می رود

مثل درخت های تنومند وکهن در شهر اورگون

مثل شجاعت پل طلایی سانفرانسیسکو

 

روزی بزرگ می شوم

زیرا همیشه جایی هست برای روییدن

مهناز بدیهیان

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities