Leyla Aliyeva, دو شعر از لیلا علی یوا/ترجمه از مهناز بدیهیان

Leyla Aliyeva   لیلا علی یوا 

لیلا معاون بنیاد خیریه ی حیدرعلی اف وادیتور مجله ی مد” باکو،یک هنرمند تهیه ی فیلم ویک چهره ی رنسانسی آذربایجان است.اخیرا از او شعرهایی نیز در نشریات منتشر شده است.

مرثیه ی ی بلندی را که در رسای درگذشت پدر بزرگش “حیدر علی اف”سروده است را در کتابدرسی کلاس پنجم دبستان برای خوانش کودکان چاپ کرده اند ، که البته مورد انتقاد عده ای قرار گرفته است. این شعر در کنار اشعار شاعران بزرگی چون

،بچاپ رسیده است.  (Cabbarli، Jaffar  )

در زیر ترجمه ی بخشی از این مرثیه و ترجمه ی شعر ” و اینک صفحه ای دیگراز نا امیدی” را می خوانید

1

کاش پرنده بودم و بسوی ستاره ها پرواز می کردم
آنگاه ماه به راهم نور می پاشید
و کاش تو را در آن بالا ملاقات می کردم
و با هم بزمین بر می گشتیم.

گوش کن به نجوای عزادارانه ی من
من خوب میدانم جدایی چیست!
ایکاش باد گریه های قلب مرا
به همه ی جهان می پراکند
………
……………

2

  اینک صفحه ای دیگر از ناامیدی
شعری از لیلا علی یوا
ترجمه ی مهناز بدیهیان

و اینک صفحه ای دیگر از ناامیدی
اضافه شد به کتابچه ی ذهنم
بدون توقفی، بدون ترس
در آن نوشتم
آنچه را که انتظارش را داشتم.

انسانها بطور مضحکی قابل پیش بینی هستند
و زندگی همچون فیلم احمقانه است
که صد ها بار تکرار می شود
آنهم با اعتقاد به یک معجزه
اما موضوع همچنان یکسان باقی میماند

شاید امید از هر چیزی بقای بیشتری داشته باشد
و دامن منطق را تا آخرین نفس بگیرد
آنهم در حالیکه همه چیز همچنان یکسان می ماند
منطق به سایه ی توقع اجازه نمیدهد
که آشکارا خود را فریب می دهد.

انسانها به زیستن در روی زمین عادت کرده اند
و فقط آنچه را با دو چشم می بینند، می بینند
و توجهی به کل جهان ندارند،
چرا توجه کنند، وقتی نمی بینند؟

ما بسیار از این جهان حیوانی اندوه زده ایم
، کمتر از ما، با چهرهایی مَشخص،
ما خودمان را گله بحساب نمی آوریم
تفاوت در چیست؟
ما که همیشه به آن بی اعتنا بوده ایم
ازطرفی دیگر، شاید  ممکن نباشد
که نسل آدمی در روی زمین دوام بیاورد
تشخیص واقعیت پیچیده است
و چشمانمان را از بین می بریم با فشار بر آنها
برای دیدن آن دور دستهای زندگی
چشمانمان کورو قلبمان زنگاری.

من به زمان نفرین می کنم
ونمی خواهم زنده باشم
ولی با مهارت این درد و ترس را پنهان می کنم
من،
 مثل همه،
هیچ نیستم
که دیگران را قضاوت کنم…