سرچشمه زنده است!
برای نلسون مندل

مرگ ماندلا،عقاب زیبای آفریقای جنوبی
تولد دوباره ی حسرتی شد
برای عقابهای مرده ی وطنم، ایران ،
که در زیر رگبار گلوله ها
در زندانهای جهل پوسید ندو جان دادند.
و آسمانی که پر است از پرواز عمامه و عبا.
و جای پای مهربانی پدر را که
هیولای تجاوز، اعدام و دار زد نهای خیابانی گرفته است

و من که فرزند عطر باغهای انار و بادامم
امروز در سرزمین بیگانه
حسرت می خورم و می پرسم از خود همچنان:
فرزندان فردوسی چرا خوابند؟
گرد آفرید کجاست؟
رستم کجاست؟
ماندلای ما کجاست ؟
تا پاک کنند وطن رااز اوراد مرگ
از عمامه ی وبا و دروغ

هرگز گمان مبر که سرچشمه خشگ شده است
باید صبور بود تا دوباره شدن
تا خیزش شگفت نو شدن
تابلوغ دوباره ی صد ها رستم و سهراب
تا پا گرفتن هزار هزار سعید سلطانپور
از دل گهواره ی وطن