مست باش” ، چارلز بودلر- ترجمه – مهناز بدیهیان”

مست باش

چارلز بودلر

ترجمه – مهناز بدیهیان

تو  همیشه باید مست باشی.همه ی ماجرا اینه ! تنها راه اینه ! که نتونی رنج بار کمر شکن زندگی رو که تو رو مچاله میکنه حس کنی، تو مدام باید مست باشی!

اما مست چی؟ شراب، شعر، واقعیت ؟ هرچی دلت می خواد، فقط مست باش.

و اگر گاهی، روی پله های یه کاخ و یا علف سبز یه گودال، در تنهایی عزادارانه ی اطاقت دوباره بیدار شدی، یا مستی از سرت پریده و یا کمرنگ شده. بپرس از باد، از ستاره،از موج، از پرنده، از ساعت ازهرچیز پرواز کننده، هرچیز رونده،هرچی که می خونه،هرچی که حرف میزنه….بپرس ساعت چنده ، باد ، موج ، ستاره ، پرنده وساعت جوابتو میده 

“وقت اونه که مست باشی! واسه ی اینکه برده ی شهید وقت نباشی، باید مست باشی، مدام مست باشی، مست شراب، شعر، واقعیت ویا هرچی دلت می خواد.”