شعری از گرامی ایرج میرزا در مورد زنان!
نوامبر 012013
به قربانت مگر سیری؟ پـــیازی؟
که تــوی بقــچه و چــادر نمازی؟
تــو مــرآت جــمـال ذوالــجــلالی
چــرا مــانـند شـلغم در جـــوالی؟
سرو ته بسته چون در کوچـه آیی
نـه خــانمجان، که بادمجان مـایی
بــدان خـوبی درین چادر کریـهی
به هر چیزی بـجز انسان شبـیهی
کجــا فــرمــود پیغمبر بـه قرآن
که بــایــد زن شـود غول بیابان؟
کدامست آن حدیث و آن خبر کو؟
که باید زن کند خود را چو لولو؟
به عصمت نیست مربوط این طریقه
چــه ربطی گوز دارد بـــا شقیقه.
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.