من شعرم را می پرورانم
شعری از دوورا معجر*
” شعر باید مادر داشته باشد و پدر نیز”
جورج الیوت
من شعرم را میپرورانم
جایی که کودکانم را می پرورانم
نطفه میبندند و متولد می شوند
نعدادی نارس
تعدادی رسیده
تعدادی به آسانی بیرون می پرند
بیشترین آنها
با یک زایمان طولانی می آیند
در شیار تاریک صبحگاه
بسیاری از اوقات وارونه هستند
گاه ناقص
معمولا می گریند
برای اطمینان
هم خوابگی بسیار داشته ام
که مطمئن نیستم پدر هرکدام
چه کسی بوده است
چه وقت پدر است
اگر پدر است
اما من مادر واقعی هستم
و شعرهایم
مثل گوشت و پوست کودکانم
رویایم را شلوغ می کنند
اطاقم را
حنده هایم را
اشگ هایم را
*Devorah Major( http://www.freedomarchives.org/wildpoppies/devorah_major.html )
ترجمه: مهناز بدیهیان
* I Grow My Poems by Devorah Major
ترجمه از مهناز بدیهیان/ / من شعرم را می پرورانم/Devorah Major* was last modified: دسامبر 22nd, 2014 by