مشتی آب / مهناز بدیهیان
کپی از آرشیو

می روم آن بالا
و مشت هایم را از آب غلیظ ماه پر می کنم
از این پس آب از ماه می نوشم
آب تلخ زمینی را رها می کنم
آب خونین دجله و فرات
و آب می سی سی پی را
که هزاران دل شکسته در آن شناور است
و آب رودخانه ی گنگ را
با شناگران مستمند
می روم آن بالا
و مشت هایم را از آب غلیظ ماه پر می کنم
و قطره قطره می ریزم بر دهان تشنه ی زاینده رود
راستی کدام صف سربسوی ماه دارد
از این انتظار زمینی بیزارم
.
مهناز بدیهیان
….
کشف آب در ماه توسط دانشمندان
نظریه ها
نصرت الله مسعودی نوشت
چقدر برجان بی قرارتو بیداد رفته است که چنین دلتنگ در صف
تاریک ِآبهای تاریک تر می مانی؟
چه پر دلهره می زند نبض ِاین شعر مهناز!
تاریک ِآبهای تاریک تر می مانی؟
چه پر دلهره می زند نبض ِاین شعر مهناز!
مشتی آب/مهناز بدیهیان was last modified: March 26th, 2019 by
پياده نظام نوشت