برای پسرم آزاد و به یاد پدرم: ابوتراب نفیسی (1386-1293 —— گوش پوش های سرخم را دوباره دیدم در اتوبوس نشسته بودیم و از مدرسه به خانه می آمدیم در بیرون باد می آمد مجید نفیسی—- was last modified: نوامبر 30th, 2007 by mahnaz badihian
مرا بسوزانید و خاکسترم را بر آبهای رهای دریا بر افشانید، نه در برکه، نه در رود: که خسته شدم از کرانه های سنگواره و از مرزهای مسدود. ژاله اصفهانی درگذشت—–علیزاده طوسی was last modified: نوامبر 30th, 2007 by mahnaz badihian
ماه مگ درگذشت مادر عزیز شاعر و نویسند ه ی گرامی آقای گیل آوایی را تسلیت می گوید با تو من ِ گم شده پیدا میشم مادر هر جا که بی پناه میشم با تو پناه می یابم مادر گیل آوایی—-با مادرم که پر کشید و ندیده رفت was last modified: نوامبر 26th, 2007 by […]
نه / چه می گویی / هنوزاین قا فله / د ر را ه ا ست کنا رحا د ثه ما ند ی د ر قا بی استخو انی که …….. محمود معتقد ی —به یا د د ست ها ی آ تش و با د : محمد مختا ری / جعفر پو یند ه […]
بازوان لخت رقاصه ها به هر طرف می رود این باد بی صاحب تمام برگ های درخت را می کند امیر حسین تیکنی —–رزهای عربی was last modified: نوامبر 25th, 2007 by mahnaz badihian
“روح آن زن در پاكت پلاستيك” عزت السادات گوشه گير ــ شيكاگو پنج سال تمام، زندگي آن زن در يك پاكت پلاستيك جاسازي شده بود. خانه اي نداشت. دليلش هم اين بود كه در يك حزب سياسي ماركسيستي فعاليت داشت و مي خواست كه به همراه دستهاي ورزيده كارگران دنيا يك جهان بدون طبقه بسازد! […]
آتش ِ جشن ِ آذرگان، آتش افشان باد! دکتر احمد پناهنده در بند ِ 9 ی ِ یسنا ی ِ 62 چنین می خوانیم: ” نماز به تو ای آتش، ای بزرگ‌ترین آفریدهی اهورامزدا و سزاوار ستایش ” آتش ِ جشن ِ آذرگان، آتش افشان باد! —دکتر احمد پناهنده was last modified: نوامبر 22nd, 2007 […]
من از زمانیکه از ایران خارج شده ام، در یک اتاق کوچک نوشته ام. اتاق کوچکم مملو است از نوشته های فارسی و انگلیسی که هیچکس آنها را هنوز نخوانده است. فقط چهار کتاب به زبان فارسی چاپ کرده ام و دو نمایشنامه به زبان انگلیسی در دو مجموعه. فروغ در صحنه، گپی با نمایشنامه […]
آریابرزن زاگرسی تاریخ نگارش و ویرایش: شانزدهم نوامبر سال 2007 میلادی « از دامگذاران و صیّادان بشر » [ چرا آزادی انسان در هیچ دامی، تامین و تضمین نمی شود؟. ] آریابرزن زاگرسی—-« از دامگذاران و صیّادان بشر » was last modified: نوامبر 21st, 2007 by mahnaz badihian
به تو بازگشتم دختر كابل! محمد صادق دهقان دریا را مچاله میکنم و نگاهِ تو را: «ما کشوری محاط به خشکی که …» تو مستانه میآیی و میروی به تو بازگشتم دختر كابل!—محمد صادق دهقان was last modified: نوامبر 19th, 2007 by mahnaz badihian
| © [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities | درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بيعرضگي را صبر، و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مينامند. گاندي |