هی! خوب نگاه کن که مرگ به اندازه ی ده محاق از اطلاعیه ها بیرون زده است. بی تیتر بی عکس بی تاریخ! / نصرت الله مسعودی was last modified: فوریه 7th, 2009 by mahnaz badihian
مسافرها بازهم پیرتر میشوند. آنقدر که پوسیدگی صورتشان قاطی چین و چروک لباسهایشان میشود. / گاراژی برای پیر شدن /علی کریمی was last modified: فوریه 7th, 2009 by mahnaz badihian
تقدیم به آن هائی که حد اقل شرمی را، برای آثار ادبی قائل اند. با انتشار کتاب نچسب و ارشاد زده ی ” عشق روی چاکرای دوم ” خانم ناتاشا امیری، سه نوشته خواندنی، مستدل، و قابل توجهی در شماره 80 گذرگاه ” تیر ماه 1387 ” با عنوان های زیر منتشر شد. نوشته هائی […]
درون رگ رگ هر تا ک گشتم ازانرو شاعر هتاک گشتم ندیدم همصدای باورم را به هر وبلاک و هر پالتاک گشتم شعر امروز افغانستان/ نورالله وثوق was last modified: فوریه 3rd, 2009 by mahnaz badihian
در آغوش خاکستری ات گمم کن هوس ققنوس شدن کرده‌ام چند شعر/ مینا حسنی was last modified: ژانویه 31st, 2009 by mahnaz badihian
بد بینی و نفرت و دشمنی با فرهنگ ایران ، چند علت دارد . یا اینکه برپایه « اصالتی که امروزه به تاریخ، و آگاهبود تاریخی میدهند » ، ، میخواهند « فرهنگ ایران » را در لابلای تاریخ ایران ، بجویندو بیابند، و طبعا جزگلاویزی قدرتها ، چیزی نمی یابند . منوچهرجمالی / آوردن […]
برای فاجعه ی فلسطین پيرمرد، اَفسُرده و پِِنهاني، ميانِ خاكستر و زنجير روياي خنده / ر.رخشاني was last modified: ژانویه 30th, 2009 by mahnaz badihian
یک پرانتزِ موقتم میانِ مرگ وُ زنده‌گی ناکجایم هم جائی ست، رباب محب /دو شعر was last modified: ژانویه 27th, 2009 by mahnaz badihian
</div جویبار تهی راز تکیده ی درخت را در امتداد سوختن خوب می داند و من حسرت رویدن را در جبین سنگ می خوانم علی کریمی / یادداشتی بر تراژدی رستم و سهراب was last modified: ژانویه 27th, 2009 by mahnaz badihian
این جُستار آتشگون، پیشکشی است به نازنین گل شیراز، بانوی ارجمند نازنین رستگاری که قلب نازنینش چون آتش سده همواره فروزان است. بده ساقی تو می از کوزه عشق شود گلگون رُخم از باده عشق بریز در کام من خون رگ تاک شوم مستان، شبان در کوچه عشق آتش جشن سده، شاد باد / دکتر […]
| © [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities | درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بيعرضگي را صبر، و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مينامند. گاندي |