ژانویه 192006
 
م- آزاد، در گذشت  M- Azaad

محمود مشرف تهرانی (م.آزاد) – مثل درخت بید کهن مثل درخت بید کهن در دور دست سبز تماشا بمان و گیسوان به باد بیارای. مثل درخت بید کهن با چشمهای مرگ آشوبت بیدار و شعله ور ای مهربان در زمهریر سرد زمستان م- آزاد، در گذشت M- Azaad was last modified: ژانویه 19th, 2006 by […]

ژانویه 102006
 
منیره پرورش Monireh Parvaresh

منیره پرورش بیوگرافی خود نوشت :سال 1342 در تهران در خانواده اي فرهنگي به دنيا آمدم پدر بزرگم علي اصغر چهره از شاعران ان عهد بود كه دفتري از خود به جا نگذاشت. مادرم نيز از اين ارث بي بهره نماند او در 28 سالگي زماني كه من 7 ساله بودم در گذشت. دفتر او […]

ژانویه 032006
 
الهام ملک پور - دو شعر Elham Malekpoor

الآن تفنگ ها را مي گذاريم زمين و مي رويم تريا نسکافه مي خوريم و گور پدر بي پدر پاسبان هاي سبيلو گور پدر قطعنامه ي ۵۴۴ الهام ملک پور – دو شعر Elham Malekpoor was last modified: ژانویه 3rd, 2006 by Pooya Azizi

ژانویه 032006
 
علیرضا خسروی - هشت شعر Alireza Khosravi

هشت شعر از علیرضا خسروی از لابلای انگشتانم سرازير می شوم ميان دستهای تو شبيه کاغذ مچاله ای که دور انداخته بودی شبيه تو می شوم علیرضا خسروی – هشت شعر Alireza Khosravi was last modified: ژانویه 3rd, 2006 by Pooya Azizi

دسامبر 162005
 
شعر - داریوش معمار Dariush Memaar

داريوش معمار متولد 1358 آبادان كتابدار كتاب ها : موهام هم موجي است 1380 هاني همدان هنگام كه نت هاي دريا پا مي گيرند(شعر آبادان) 1380 هاني همدان جنازه مريم بنت سعيد 1384 پاندا مشهد عاشقانه هاي زني كه دوستش دارم 1384 پاندا مشهد شعر – داریوش معمار Dariush Memaar was last modified: دسامبر 16th, […]

دسامبر 132005
 
هادي خوانساري -آ. Hadi Khansari..

به شهیدان قلم ” مختاری و پوینده و… “ آ… مخفیانه عاشق ات شدم بدون اسم هیچکس سلام حرف می زنم بدون لب ومخفیانه راه می روم بدون پا و گریه می کنم بدون چشم خون مخفیانه در رگ من است هادي خوانساري -آ. Hadi Khansari.. was last modified: دسامبر 13th, 2005 by Pooya Azizi

دسامبر 132005
 
روجا چمنكار-شعر Roja Chamankar

سوت كشتي درياي مرا زخمي كرد و اين تازه شروع بازي بود ….كاپيتان! حالا از من فقط موهاي خيسم را به جا مي‌آوري و ساعت شماطه‌داري كه زنگ نمي‌زد و مي‌لرزيد روجا چمنكار-شعر Roja Chamankar was last modified: دسامبر 13th, 2005 by Pooya Azizi

© 2025 MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي