با یاد شعری از بیژن نجدی “کیست که با تلخی می گرید؟” من زبان آدمی نمی فهمم از نگاهت که پرندگان را به کوچ وا می دارد در می یابم که شرابی تلخ نوشیده ای آنقدر تلخ که طعم گسش سال هاست در دهانت مانده . گوزن می شوم برای نگار / امیر حسین تیکنی […]

اين شعر را براي تو گفتم ،‌با لهجه اي غريبه و خسته مثل پرنده اي كه نشسته بر ميله هاي سربی زندان چند شعر از الناز سرخانلو was last modified: ژوئن 8th, 2009 by mahnaz badihian

دستی به جست و جوی بهار از دریچه بیرون می‌‌شود تنها کسی‌ که کوچه را به نگاهی خیره می‌‌روبد فرامرز سلیمانی : چه باوری was last modified: ژوئن 2nd, 2009 by mahnaz badihian

در شهر گمشدگان— حضور بی مفهوم است و تجانس گناهی نا بخشودنی عشق را با گناه رنگین کرده اند محمد صدیق/ در شهر گمشد گانم— was last modified: می 21st, 2009 by mahnaz badihian

برای همه ی مادرانی که نیستند،هستند و خواهند بود… زنی می آید که روزی” ویرجینیا ولف” از او پا گرفته است و زنی که راز مریم و مسیح را خوب می داند و زنانی می آیند که با دختران هیتلر به بازار رفته اند زنی می آید / مهناز بدیهیان-اوبا was last modified: می 10th, […]