گیل آوایی

زیبا روئ آن سوئ آبها

که برق نگاهت

خورشید را هر بامداد

از این سوئ

مئ کشاند

تا طلوع دیگرئ

از نگاه گرم تو

وام گیرد

بگو

بگو

آفتاب خیران تو

از پیاله جانم

در کدام بامداد است

که جان گیرم

از این شب سمج زمستانئ

تا یخبندان همه فصول را

در آفتاب نگاهت

به فریادئ مستانه

آب کنم!