دوازده گل سرخ–مهناز بدیهیان

دوازده گل سرخ
با توام همخونه بیدار شو، ولنتاین است !
تو هم که مثل کدوی تنبل تا نیمه های ظهر
در لابلای ملافه ی عرق کرده ات
با صدایی گرفته از خرخر شبانه
غلط می زنی بی وقفه در این صبح عاشقان!
بیدار شو زود تر
شاید “یو.پی.اس”
گلدان گلهای قرمزو یک جعبه ی شکلات آورده باشد..

ای کاش دوازده گلسرخ باشدو شکلاتی بشکل قلب.
و کااش وقتی “یو.پی.اس” در می زند
من پیرهن قرمزم به تن با کفشهای صورتی به پا
و آن گل سرخ پلاستیکی که سال پیش خریدم
در موهای قهوه ایم جلوه گر شود.

امروز می گویند “ولنتاین” است
و من از دیروز تا بحال صد بار عاشق شده ام
و درست مثل ماشین حساب ، عشق را اندازه می زنم
و تمام شب چهر ه ی این همه معشوق
ار چاق و کچل گرفته تا آن سرو قد بلند.

از آن دروغگوی بی همه چیز
تا آن عارف عاشق
از جلوی چشمم عبور می کنند.
من اما کاری به این حرفها ندارم
فقط منتظر دوازده گل سرخ و بسته ی شکلات مانده ام.
چون فکر می کنم هنوز یکنفر عاشق من است
آن یکنفر با دوازده گلسرخ……
—–
“یو.پی.اس” سرویس پست فوری در آمریکاست.