چند شعر از سامان بختیاری

  2 دیدگاه به “چند شعر از سامان بختیاری”

1. 

   omid

   فوریه 7, 2007 در 12:33 ق.ظ
    

   شعر زیبایی بود اما نکاتی قابل عرض است
   1- از لحاظ بسامد کلمات و ارتقاع کلام به کلام ادبی این شعر نقض دارد
   2- از لحاظ ایجاد سبک فردی این کار موفق نبودهاست
   3- شکست کلمات برای ایجاد بند های شعری و متعاقب آن فضا های ساختاری ناقص است
   4- از لحظ تعادل درونی شعر و ساده سازی کمی مشکل دارد
   5- بحث عول از هنجار برای فرار از عادت در ان به چشم میخورد
   6 – مجاز گویی ها بی ربط هستند و اثر ثابتی در شعر ندارد
   7 -کاربرد حروف ربط و اضافه در نظر گرفته نشده است
   8-از لحاظ فلسفه بهتر است کلمات متجانس با دیدگاه فکری خاص انتخاب شود

   12 مورد دیگر هم وجود دارد که پرحرفی نمیکنم

   و پیشنهاد من به شما برادر عزیز
   شعر تنها بیان احساسات نیست

   ببخشید که نظر دادمو امیدوارم موفق باشید
   omeed55

2. 

   Pooya Azizi

   فوریه 10, 2007 در 10:20 ب.ظ
    

   شعر ها از لحاظ تصویر خوب حرکت می کنند به خصوص در جاهایی که سعی می شود بیان حالت در قالب نشانه و یا گاه استعاره هایی صورت گرفته باشد .
   آفتابي در خانه
   آفتابگرداني در دل
   گلي كه ميوه مي دهد
   وقتي نگاهش به گلدانها مي افتد
   ابر مي شود و
   مي ريزد
   بر آبچكان روي ظرفشويي
   چقدر سهمت از زندگي
   كم است
   خانم (لام)
   اما بی شک مهم ترین مساله در این شعر ها مساله ی بیان است . به زعم من این نوع بیان که سامان از آن استفاده می کند قدرت فرم پذیری کمی دارد .

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.