شیما عبدی( رها)

 شعر
سپتامبر 232008
 
shima abdi(raha)

از دست هایم که می روی
خدایانم سنگ می شوند!
بغض می کنم
بت می شوی
می شکنی ام!

  یک پاسخ به “شیما عبدی( رها)”

  1.  

    خیلی وقته دنبالت میگردم هر جور شده باهام تماس بگیر کارت دارم
    دستت گلت هم درد نکنه واسه شعرهات

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي