سئوال از سیمین/مجید کفایی

 شعر
دسامبر 172007
 

امشب مهربان دوستی شعری منسوب به سخنسرای نامی معاصر(( سیمین بهبانی)) را برایم
فرستاده بود. تا آنرا خواندم این رباعی را سرودم
سئوال از سیمین
چرا سیمین به میمون راه دادی
دَر کاخت به روی او گشادی
جواب ابلهان خاموشی است دوست
چه غم، گر، غرچه ئی، سَر داد بادی

پانزدهم دسامبر 2007

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي