پیروز ابراهیمی —سربداران صلح
سپتامبر 232007
سربداران صلح
من فرزند میرزا کوچک خان جنگلم
در قلبم شالی عشق را کاشته اند
از نوادگان ستارخان و باقرخان ام
در گوشم نوای کوراوغلو را زمزمه کرده اند.
درسم را از ماهی سیاه کوچولو آموخته ام
در رگانم آب دریای خزر را جاری کرده اند.
غیرت دلیران تنگستان را به یادگار دارم
و برادرانم به قلعه الموت کوچ کرده اند
ما همه سربداران صلح و دوستی ایم
قزلباشان دیار بوستان و گلستان .
با پری های خلیج محبت همنوا شده ایم
تا هفت شهر عشق را از دست دیو آزاد کنیم
پیروز، اول پاییز 2007- میلان
4 دیدگاه به “پیروز ابراهیمی —سربداران صلح”
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.
به جنگلی گیلانم پیروز:
آی جنگلی سبز
سربدار صلح
دیریست
جنگل ماسوله دیلمان
آواز گامهای ترا
واخوان می کند
در بیداد ناروای کنون
که بیداد می کند
سرود تو
ایران گیر شده است
بیا میرزا
شالت را
به کمرم بند
که وقت رزم است
چونان تدبیر حشمت
و مشتهای خشم آگین کسمایی
برخیز سربدار
که ایران
دارستان است
و بر سردارند سیاوشان خاک
تو
کجایی!؟
سركشم………..
سركشم سركش هاچين او وحشئ اسبــــــــانا مانم
گيــــــــــله مردم، گيـــلكم، سبزم کوچئ خانا مانم
داب نئ يه مئ خاكه مِن گردن فوروز آردن بزور
عالما آدم نانم مئ خــــــــــاكه گيـــــــــــــلانا مانم
فان در آ گردن شكستانا بوبو بيگانا جــــــــــــــور
جنـــــگلئ جنـــــگل خوسم سرپور به دستانا مانم
ديل بزه دريــــــــا ايسم طوفــــــانه امرا دس برار
پور بيدم سرما بچاستا سربه دارانا مانم
خوشــــكه وايم، گيـــله وايم، شورمم بئ سر صدا
موشته خـــــــاكم مئ ريفه قانه فادا جــــــــانا مانم
گيلـــــــــــــكانا وام رازه گردن ناهان بيــگانا زور
زور ببه عـــــــــــــالم فوگوردانم مئ جانانا مانم
وان سوخه نرمئ مرا گر مهربان يــــــــــارئ نبه
ياورئ حرفه ناويره سنـــــــــــــــــگه خارانا مانم
هركئ گيلانه پناه بارده بوبوستم سرپنـــــــــــــــاه
هر هوجوم باردا فوتوركستم مئ یارانا مــــــــانم
سبزمه سبزم مثاله جنــــــگلانه ديلمـــــــــــــــــان
گيله مردم من جه نرمئ مئ بيجارانا مانــــــــــــم
چو نزن بيخود گيل آوايه واكفته روزيــــــــــــگار
وانسوخه نرمئ مرا مئ گيلــــو سنـــــــــگانا مانم