وتو….. —گیل آوایی
آوریل 072007
وتو…..
مئ نشینم بر پر خیال و
تو
سروده هایم را
به کرشمه نجوا مئ کنئ
به نازئ بازیگوشانه!
مئ نشینم به سیلابئ
که از تو
مئ کندم ز جائ
چونان برگئ
که طوفانش نهاده دام!
بئ قرار و
بئ توش و
تاب گریزئ!
وتو
آوازم را بگوش مئ نشیند
آن دورها…….
بئ من
و شاید با من!
ومن
نام ترا
چون نام خدایان
در وهن و
خیال و
خواب
و یادمان همیشه مانائ با تو بودن
سروده ام!
و نمئ دانئ
دردا
که نمئ دانئ
طوفانئ از تو هنوز
بیداد مئ کند
در من!
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.