نصرت اله مسعودي—ته ِ نه ايستاد ن هاست

  5 دیدگاه به “نصرت اله مسعودي—ته ِ نه ايستاد ن هاست”

1. 

   نواب

   آگوست 23, 2007 در 2:55 ق.ظ
    

   پارميدا
   براي حاشا كردن همه ي بهارهاي باورت
   چشمانت را در نگاه باراني ام قاب مي گيرم
   و به اشارت انگشتي كه حساب هيچ چيز را نداشت
   تمام درسهاي نخوانده ات را از برمي كنم
   و مي خوانم
   كه روزي از وراي همين سادگي ها
   گيسوي شانزده سالگي ات را بر باد دادي.
   و من كه سايه به سايه ي همين نفسهاي پاياني ام
   هر روز خواب تو وباراني نيامده را مي بينم
   پارميدا
   هنوز كه هنوز است
   شيطنت نگاهت دست از سر ما بر نمي دارد
   بخدا ته نه ايستادن هاست.
   با كمال شرمندگي ، اميدوارم گستاخي بنده را به دل نگيريد همچنان زيبا و بسان نوشته هاي ديگرتان پر معني و پر محتوا و در آخر بگويم : كه حاشا اگر تو همه ي بهار نبوده باشي.

2. 

   sohayl

   آگوست 23, 2007 در 10:27 ق.ظ
    

   چقدر قشنگ است مثل مسعودي عاشق بودن ومدام پارميدا را سرودن.اجازه بده من هم
   شيفته چون مسعودي بگويم

   حاشا اگر تو همه ي بهار نبوده باشي

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.