نصرت‌اله مسعودي
نيمه‌ي سوم سوت
بوي آب و عليق مي‌دهي
بوي آستين بالا زده‌يي كه
كه مي‌خواهد چنان بالا بگيردكه بشود قفل باد
كه بشود بند پرنده
و صداي سيره و گنجشك را
آنقدر عقب بكشد
كه بوي پيراهن يوسف
در آرزو هم
تا كنعان نابرادري
هرگز قد ندهد .
بوي سهميه‌ي آب مي‌دهي ،
و عليق
با تو چنان جور است
كه اگر بغلتي و بغلتي
حتي هزار بار
هيچ از هيچ تو نمي‌كاهد
حتي ميخي از تاريكي طويله‌يي
كه تو صاحبان سوت را
سر در آب هم
فوت آبي ،
و من اين را اولين بار
از ريتم راه بردن موجودي دانستم
كه گوش‌هايش با گام‌هاي تو مو نمي‌زد .
چه مهرباني تو !
كه در نيمه‌ي سوت سوم
در سويي كه آب است و عليق
چنان غلت مي‌زني
كه از كوچ شبانه‌ي نسرين و نسترن
جز شانه‌ي شكسته صدايي
بجا نمي‌ماند .
بو مي‌دهي
و اگر آن آستين
كار دستت نمي‌داد
كه كار به اينجا نمي‌كشيد
تا من حرف آخرم را
اول بزنم
و لعنت اين باد هم
چنان بالا بگيرد
تا به بازويت برسد
كه خالكوبي هيچ است .
آب را به آب داده
از پي عليق و آب !
اگر شانه‌ي شكسته‌ي آن صدا
حرف توي حرف نمي‌آورد
من كه با كنعان و پيراهن يوسف
كاري نداشتم !
—————————
11 دیدگاه به “نصرت‌اله مسعودي”
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.
براي شاعربودن بايد عميقاٌعاشق باشي
وفكرمي كنم نصرت مسعودي نمادعاشقي ست.
agar in shear baraaye mordom ast va jameah,ke vaay be haale mardom va jaameah,ke on haa chizi az in shear nemifahmand.aakher chera inghadar naasarih naarawshan ghaire ghaabele fahm baayad baa mardom va jaameah harf zad ke mordome aadi chizi az on nafahmand.in shear raa kaargare khoozestaani va barzegare maazendaraani chetawr befahmad va nemifahmad….inhamah bah bah-o chah chah baraaye shaaer baraaye chist? ke faghat rawshanfekr shearash raa befahmad?man daaneshgaah raa tamaam kardeh am va farsi raa khoob midaanam vaghti kasi mesle man chizi az in shear nafamd ke nafahmidam,toodahe omoomiye mardom chetawr mitavaanad chizi az in shear befahmad.aaghaayaan shomaa yaa baraaye mahaafele shabaaneye khodetaan shear begoo-eed ke eshkaal nadaarad vali esme mardom raa ghaati nakonid yaa agar braaye mardom shear migoo-eed in raahash nist. baa ehteraam va sepaas…karim.