نامه ی یک دیوانه به خودش / شیما عبدی(رها)
آگوست 202008
تکثیر میشوی
تا دردهایت ورم کنند
و از شریان های تنگ من
شعر های عقیم تو بیرون بیایند.
“نامه ی یک دیوانه به خودش “
شیما عبدی(رها)
در گلوی من
چرک می شوی
و سرفه های تو
مرا می بلعند
باور کن
این روزها که شعر های خوب
به بد خیمی سرطانند
هایکوهای تو
حتی
از میگرن هم بالا نمی روند
و گلبول های کبودت
در وحشت مسکن های سفید
تو را می جوند
می جوند
می جوند
تا سر از جمجمه های جوندگان بیرون بیاوری !
تکثیر می شوی
تکثیر می شوی
تکثیر میشوی
تا دردهایت ورم کنند
و از شریان های تنگ من
شعر های عقیم تو بیرون بیایند.
2 دیدگاه به “نامه ی یک دیوانه به خودش / شیما عبدی(رها)”
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.
hi dear
how are you ?
wish everthing goes well.
it was spectacular poem and you are great poet.
wish the best.
شیما جان خیلی خوب بود منو یاد شعر های حبیب جان در آن سالهای برفی انداختی . یادش بخیر آسانسور بالا می رودو…
"رویا"