وه كو تاپۆيێك
وه شه وێك كه ئه وێستێ له ناو ده مي تۆدا
ئه و نه مناڵم
—–
میثم ریاحی
شعر بی نام
ترجمه به کردی: بابک صحرانورد
مانندِ یک شبح
و شبی که می‌ایستد در دهانِ تو
آنقدر کودکم
که رویِ گریه خوابم می‌برد
و آنقدر ساده‌ام
که چشمانم از باران
می‌ریزد و
می‌شِکَند هر روز
من
بی آنکه نمی‌دانم رود باشم و
گُذرم
تویِ ذوقِ کسی بزند
تویِ گوشِ کسی مثلِ آسمان بزند
تنها
مانند کسی که از وقتش گذشته است
رویِ سنگی
که از وقتش گذشته است
نیمی چهار و
نیمی هفت
نیمی از پنچ نیمی از خودم هستم
من
آنقدر لُختم
که لَبانم
در هر نگاه
مثلِ ستاره‌ای
تمایل به خودکشی دارد.
——-
شێعری بێ ناو
(شعری از میثم ریاحی)
شێعرێک له: مه یسه م ریاحی
وه رگێڕان به کوردی: بابه ک سه حرانه وه رد
وه كو تاپۆيێك
وه شه وێك كه ئه وێستێ له ناو ده مي تۆدا
ئه و نه مناڵم
كه له سه ر گريانم خه و نم لێ ئه كه وێ
وه ئه و نه سافيلكه م
كه چاوه كانم له باراندا
ئه ڕژێت و
ئه شكێ هه مو روژێ
بێ ئه وه ي نه زانم ڕووبارم و
تێ ئه په رم
بێ ئه وه ي له شه و قي كه سێ بات
با له بن گويێ كه سێك يا وه كوو ئاسمان
بێكه س
وه كو كه سێ كه له كاتي تێ په ر يوه
له سه ر به ردێ
كه له كاتي تێ په ريوه
نيوێك چوار و
نيوێك حه وت
نيوێك له پێنج نيوێك له خۆمم
ئه و نه ڕوتم
كه لێوه كانم
له هه ر نيگايێكدا
وه كوو ئه ستێره يێ
حه زي له خۆ كوشتنه.
بابک صحرانورد- فروردین ۱۳۸۸