محمود معتقد ی —به یا د د ست ها ی آ تش و با د : محمد مختا ری / جعفر پو یند ه
نه / چه می گویی / هنوزاین قا فله / د ر را ه ا ست
کنا رحا د ثه ما ند ی
د ر قا بی استخو انی که
……..
به یا د د ست ها ی آ تش و با د : محمد مختا ری / جعفر پو یند ه
نه / چه می گویی / هنوزاین قا فله / د ر را ه ا ست
کنا رحا د ثه ما ند ی
د ر قا بی استخو انی که
انگا ر
سرخوشا نه
پیر و
پیر تر می شو ی
د ر شب جنا زه ها ی د وبا ره ا ت
ما هنوز
د لتنگ پروا ز ها ی تو بود ه ایم
بر گر یه ها ی سرزمینی که
د رظلمت باغ ا ش
د ر گلوی تو بود
غم آوا ز ی سوخته و
نا م نا می عشق
مثل تیغه ها ی ا نقلا ب و
مثل پسرا نی گمشد ه د ربا د
یا
مثل ما د را نی که سکو ت ها ی کوچه را
بر شا نه ها ی تو
با ز می خوا ند ه ا ند
انگا ر
سا عت مرگ بود و
آشوب هزا ر جوخه آ تش
و صف د ختر کا نی سر خ
بر د ریچه ا ی ا ز شبنم و
یا س
آ ه
پد ر
برحس خا طره ها ی تو
چه می رود
د ریا
به ابر ا شک ها ی تو می ما ند
به شا د ی کود کا نی که
د سته د سته
ا ز نیمه زا د روز تو
بر می گرد ند
را ستی
طلسم جها ن را
ما
چگونه می بینیم
د وستا ن هزا ره خاموش
به زا د گا ه با را ن
خوش آ مد ید
زیرا
فصل ها ی وطن پا ییزتا ن
اینک
ا ز سرزمین عشقی د وبا ره
با ز می آیند
د ر د قا یق سنگین
ما
ا ز رنگین کما ن چشم ها ی تو
بر می گرد یم
نه / چه می گویی
هنوز این قا فله / د ررا ه است
محمود معتقد ی
پا ییز 86
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.