محمود معتقدی

 شعر
مارس 142007
 

د ریا د ریا ست و/ من آواز سرزمین ها ی توام

null


همیشه
به رد خاطره ها ی تو
برمی گردم


ا ز غروب قا یقی کوچک

که

شانه ها ی مرا

به آبی ها ی تو

بازمی رساند

انگا ر

همه چیز

دستی

به روایت ها ی تو

دارد

دریا

دریا ست و

من

آواز سرزمین ها ی توا م

محمود معتقدی

دی85

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© 2025 MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي