محبوبترین شعر های ایران Favorite Poems

  85 دیدگاه به “محبوبترین شعر های ایران Favorite Poems”

1. 

   Mahnaz Badihian

   آگوست 17, 2008 در 2:50 ب.ظ
    

   گرگ هاری شده ام
   هرزه پوی و دله دو
   شب درین دشت زمستان زده ی بی همه چیز
   می دوم ، برده ز هر باد گرو
   چشمهایم چو دو کانون شرار
   صف تاریکی شب را شکند
   همه بی رحمی و فرمان فرار
   گرگ هاری شده ام ، خون مرا ظلمت زهر
   کرده چون شعله ی چشم تو سیاه
   تو چه آسوده و بی بک خزامی به برم
   آه ، می ترسم ، آه
   آه ، می ترسم از آن لحظه ی پر لذت و شوق
   که تو خود را نگری
   مانده نومید ز هر گونه دفاع
   زیر چنگ خشن وحشی و خونخوار منی
   پوپکم ! آهوکم
   چه نشستی غافل
   کز گزندم نرهی ، گرچه پرستار منی
   پس ازین دره ی ژرف
   جای خمیازه ی جادو شده ی غار سیاه
   پشت آن قله ی پوشیده ز برف
   نیست چیزی ، خبری
   ور تو را گفتم چیز دگری هست ، نبود
   جز فریب دگری
   من ازین غفلت معصوم تو ، ای شعله ی پک
   بیشتر سوزم و دندان به جگر می فشرم
   منشین با من ، با من منشین
   تو چه دانی که چه افسونگر و بی پا و سرم ؟
   تو چه دانی که پس هر نگه ساده ی من
   چه جنونی ، چه نیازی ، چه غمی ست ؟
   یا نگاه تو ، که پر عصمت و ناز
   بر من افتد ، چه عذاب و ستمی ست
   دردم این نیست ولی
   دردم این است که من بی تو دگر
   از جهان دورم و بی خویشتنم
   پوپکم ! آهوکم
   تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم
   مگرم سوی تو راهی باشد
   چون فروغ نگهت
   ورنه دیگر به چه کار ایم من
   بی تو ؟ چون مرده ی چشم سیهت
   منشین اما با من ، منشین
   تکیه بر من مکن ، ای پرده ی طناز حریر
   که شراری شده ام
   پوپکم ! آهوکم
   گرگ هاری شده ام

2. 

   ناهيد حسيني

   آگوست 19, 2008 در 11:14 ب.ظ
    

   نمي دانم كه بعد از مرگم چه خواهد شد…..از دكتر علي شريعتي

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.