فصل ِ ماه وپري –نصرت اله مسعودي

 شعر
فوریه 092007
 

فصل ِ ماه وپري

null

براي عبورم از دالاني

كه نم و نايش موروثي ست
تو هر شب

ماه را

به اين تيرهاي چوبي مي چسباني

وبا انگشت ِاشاره

كه حسرت فرشته هاست

درخت كاجي را

در انتهاي دالان نشانم مي دهي

كه دهاني را گلدوزي مي كند

پرازترانه هايي

كه خدايان به گاه ِ دلتنگي

بسيار خوانده اند.

آي خداي بانو!

كه با خورشيد وماه وستاره

با برگ وباد ودرخت ودريا

سر وس‍ّري داري

با اين درخت كاج بگو

كه تا كوه گريه اش نگيرد

مباد بي هوا

اندوه ِمرا

جايي سوزن دوزي كُند

ومباد كه سوزن هاي كاج

ترانه ي “تو اي پري كجايي”را

به دلم بدوزند

كه نمي دانم

با اين دست هاي خالي

و آن همه پري ِپُررنگ و پودر ِخوش نشسته

در بنز و پژووُ پاژيرو

با چشمه هايي

كه خواب تُرد سفال شان

هرگز به آخر نمي رسد

چه بگويم.

خداي بانو!

همان انگشت اشاره كافي ست،

كه من سال هاست

فصل مه وپري را

بي آنكه كسي بداند

به آب داده

وتنها در انگشت تو خيره مانده ام كه

همچنان مي تابد.

نصرت اله مسعودي

  12 دیدگاه به “فصل ِ ماه وپري –نصرت اله مسعودي”

  1.  

    به نظر می رسد عمو لر پیام خود را زیر شعر "نصرت" گذاشته ، زیرا زیرکانه میداند شعرهای ایشان خواننده گان بسیاری دارد…

  2.  

    ba salam be tamame karbarane aziz
    ama b ayad in ra begooyam ke adabiyat na tanha arseye efshagari va chizhaee az in ghabil nist bal arseye ezhare shagerdi va morid o moradie in va an ham nist . motaesefane yeki az dalayele adam raftarhaye pishrafteye ejtemaei dar miane ma shaeran va adibane in marz o boom hamishe hamin boode ast . mikhahim modern va post6 modern bashim va azadi talab va demokrat va hezar kooft va zahremare digar ama hich moghe raftarhaye ashirei va ghabilei va hamintor sonatiman ra nemikhahim tark konim . be ghol zarbolmasal ke migoft :
    digaran ham nemidanand albate ke dome khoros ra bavar konand ya ghasame hazrate abbas ra .
    be manad man az masoodie aziz dooste tavana va shaere khoob mikhaham ke arse ra baraye raftarhaye sonati baz nakonad va hamintor az khanoome badihiyane aziz ke ba tamame sabr va metanat manande yek ensane kamel ba tamame in masael kenar miayand khahanam ke kami bishtar va rizbinane tar in masael ra donbal konand .
    karbarane aziz
    adabiyat na hayate shakhsi pedar man ast va na shoma . bal arsei ast baraye pishravi be samte ensaniat va kamal .
    ba arze maezerat
    ba eshgh
    pooya azizi

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي