فرياد بی آوا – شعری از ناديا انجمن- Nadia Anjoman- شاعر افغانی

آوریل 122006
 

صدای گامهای سبز باران است
اينجا ميرسند از راه، اينک
تشنه جانی چند دامن از کوير آورده، گرد آلود
نفسهاشان سراب آغشته، سوزان
کامها خشک و غبار اندود
اينجا ميرسند از راه، اينک
دخترانی درد پرور، پيکر آزرده
نشاط از چهره ها شان رخت بسته
قلبها پير و ترکخورده
نه در قاموس لبهاشان تبسم نقش ميبندد
نه حتی قطره اشکی ميزند از خشکرود چشمشان بيرون
خداوندا!
ندانم ميرسد فرياد بی آوای شان تا ابر

تا گردون؟
صدای گامهای سبز باران است!

  5 دیدگاه به “فرياد بی آوا – شعری از ناديا انجمن- Nadia Anjoman- شاعر افغانی”

  1.  

    مرگ ناديا واقعا من رو متاثر كرده.
    بي اختيار مي خوام اشك بريزم. به روح هاي قشنگ و پر عظمتي كه هنوز كه هنوزه بايد زير پاي افكار سنت زشت و بي فكر له بشند.

  2.  

    هزگز نمیرد آنکه دلش زنده شد بعشق
    ثبت است بر جریده عالم دوام ما
    نادیا انجمن فریادیست که تا جهان است فریاد او همجنان طنین انداز می ماند!
    به امید جاودانی نادیا!
    یکتن از دوستداران فرمایشات او!

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي