فاضل حوسنو داغلارجا – برگردان :یاشار احد صارمی F.H.Daghrarja

ايمان

ايمان دارد افتاب
آب را
آب تو را

الماس

آنها
از بس كه یکدگر را بوسيدند
به اعماق زمين رفتند
و نفس هاي الماس شده ی عشق را بیرون آوردند.

در سپيده دم

چنان معاشقه اي بود
كه زن در مرد ماند
و مرد در زن !

بيگانه گان

مي گردند و پيدا می‌كنند
جاهاي ديگر
جاهاي ديگرمان را
ما به اين معاشقه می‌گوييم .

ازدياد

دو نه
چهار تا نه
هزار سمت و سو دارند
وقتي كه به هم دگر دست مي سايند .

يكي شدن

دو عشق با هم چه مي كنند ؟!
كمي درنگ مي كنند
و بعد تا دلت بخواهد بوسه و نوازش و معاشقه

معاشقه از دو سو

پاي آن يكي
سر اين يكي بود
چنين برهنه شدند
و از خودشان بيرون آمدند.

در دور

چنان جامه از تن كندند و برهنه شدند
كه هر آنچه بوده در درونشان بود، ديگرنبود

مراسم

دو اجراي در هم تنيده و تناويده
يكي اجراي زن
يكي اجراي مرد !

بوسه ها

چه بي دهان زني
كه سراپا
همه دهان بود آن زن