شعر گیلکی با برگردان فارسی از : ساسان ورتوان

سپتامبر 142007
 
null

شعر گیلکی با برگردان فارسی از ساسان ورتوان
نـامویی
تو دانستی کی می دیل
تی چوم برایه نامویـی

صـدتا خانقـاه میـانــی

دست بدُعـایه نامـویی

نامویی می بیقراریه بیدینی

گـرم ارسـو مـیشینـه

جه اینتظاری بیدینی،

نامویی گرمه کوُنی

غُربت سرد مره تو،

دانستـی ای بی وفـا

کی بی پنایم نامویی.

نیامدی

تو میدانستی که دلم

چشم براه توست نیامدی

در میان صد تا خانقاه

دست بدعُاست نیامدی،

نیامدی تا بیقراریم را ببینی

اشک گرم لحظه های انتظارم را ببینی،

نیامدی گرم کُنی

غرُبت سردم را،

تو میدانستی ای بی وفا

کی بی پناهم نیامدی.

رادوار

تــو دهِ

می رادوار نیبی

ستم بوخورده

دیله ره دوا نیبی

تاکی واسی

چوم بودوزم

درچکا ور،

من کی دانم

هرگز نایی

تاکی می مُبتلا نیبی.

رهگذار

تو دیگر

رهگذارم نمی شوی

برای دل

ستم دیده ام دوا نمی شوی

تا کــی باید

چشم دوخت به در،

من می دانم، هرگز نمیای

تا که مُبتلام نشی.
——
قطعه موسیقی گیلکی

  4 دیدگاه به “شعر گیلکی با برگردان فارسی از : ساسان ورتوان”

  1.  

    همشهری جان گیلکانه دورودانه مرا
    شیمی شعرا ( نامویی ) کی خندان دوبوم آ چندتا بیت مرا دوارست! کی پیشکش کونم شمه را
    تی قوربان

    تو دانستی که می دیل تی موبتلایه
    بوشویی
    تی واسی واهیهلا بوسته چوم برایه
    بوشویی
    تو دانستی که می دیل تره فدایه بی وفا
    نیده یی ، لوچان بزی، تی گورشه کایه
    بوشویی
    چی بگم!
    غوربته غوربته! کس نیبه تی کسه کار
    بی وفا چوم فوچه یی تی آشنایه
    بوشویی
    گییکانا وام رازه هرماله بیگانه جیگا
    تورو دیوانه تیشین پاک ده پلایه
    بوشویی
    آه میشین علمه دیلا دورسینه با تی نیگا
    وایه تو ایجگره مئن مرا بنایه ( بنایی)
    بوشیی
    گیل آویی تی مانستن نیبه لاب سنگو سفال
    می سرا بشکنه ای، تی سرپنایه
    بوشویی!!!

  2.  

    تو دانستی که می دیل تی موبتلایه
    بوشویی
    تی واسی واهیهلا بوسته چوم برایه
    بوشویی
    تو دانستی که می دیل تره فدایه بی وفا
    نیده یی ، لوچان بزی، تی گورشه کایه
    بوشویی
    چی بگم!
    غوربته غوربته! کس نیبه تی کسه کار
    بی وفا چوم فوچه یی تی آشنایه
    بوشویی
    گیلکانا وام رازه هرماله بیگانه جیگا
    تورو دیوانه تیشین پاک ده پلایه
    بوشویی
    آه میشین عالمه دیلا دورسینه با تی نیگا
    وایه تو ایجگره مئن مرا بنایه ( بنایی)
    بوشیی
    گیل آویی تی مانستن نیبه لاب سنگو سفال
    می سرا بشکنه ای، تی سرپنایه
    بوشویی!!!

    گیل آوایی

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© 2025 MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي