شعر صدا……یا صدا شعر—–مهناز بدیهیان Mahnaz Badihian

شعر صدا

Sound Poetry
فرمی از شعر بود که در فستیوال جهانی شعر در “کرلای” هند، همین تابستان با آن آشنا شدم. شاعری از ایرلند پشت میکروفون رفت و صداهایی عجیب و گاه خنده دار و زمانی وحشتناک رابگوش تماشاچیان رساند.صداهایی بدون کلام.
در طول فستیوال این شاعر سه یا چهار بار شعر صدا خواند. در ابتدا شنیدن اینگونه نو آوری خننده دار بود ، اما در واقع کم کم از آن بسیار لذت بردم. عده ای از مردم پس از شنیدن شعر صدا می خندیدند و زیر لب می گفتند این که چیزی جز عر و عور نبود !!. اما براستی چه خوب است که هنر خلاقیت و نو آوری وجود دارد آنهم در ابعاد گسترده و نه تنها هنر. این روز ها من هم سعی بر این دارم که شعر صدا بگویم. شعری که تنها با صدا گوشه ای از زندگی زنان را نشان می دهد.
اما دو شعر زیر را هنگامی که در هند بودم سرودم آنهم با کمی الهام از شعر صدا.
این فستیوال از شاعران زیادی از نقاظ مختلف جهان دعوت کرده بود که در یک گرد همایی سه روز شرکت کنند . مراسم بسیار رسمی و میربانان هندی بسیار مهمان نوازبودند.

1

تاپ تاپ
تالاپ تالاپ تالاپ
اگر خبر درست باشد
خس خس هس
صدای بریده ی تو
بوحشتم انداخت
تاپ تاپ تاپ
تالاپ تالاپ……
دیگر تمام شد

—
2

آه
بی تابانه
بی تابانه آه
هق هق گریه ها محبوبم
قولپ قولپ…
لیوان شراب پر شد
سو سو می زند شمع روی میر
محبوبم آه
بی تابانه
اشگ های تو

یادت هست دو بشقاب روی میز؟

مهناز بدیهیان
تابستان 2007 هند