سبک خار—مهناز بدیهیان

 شعر
دسامبر 112006
 

سبک خار

www.hamshahri.org

برای کودکان خیابانی و ……

من هیچ گاه گلی را ندیده بودم
که سبک خار داشته باشد
و صدای تیغ و تبر
در رگان معطرش جاری
و هی نفس بکشد
فریاد بر آرد
در دشتی که خالی از نم باران است
و پر از خاک سم خورده ی خیانت

این همان گلی ست
که در سرزمین فتنه و فساد
رنگ باخته است
و خود نمیداند که از سلاله ی
گل و گیاه باغ آشناست
و چون خسی
در کوچه باغهای بی فردا
هویتش بباد رفته است

  5 دیدگاه به “سبک خار—مهناز بدیهیان”

  1.  

    ممنون که شعر زیبایتان در ارتباط با رنج انسان بی پناه است…

  2.  

    زنده باشی و پاینده.

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي