رضا رشیدپور
اکتبر 012006
دو ، سل
بهترین جولانگاهم
کوچه سارهای ماهور
در شور اما
همیشه سر در گ
گاهی شلنگ تخته ای
در چارگاه
بازگشتمولی همیشه به ماهور
دو، سل، دو، دو
به الاغ ِ صدرالله
یکبار !
گفتم هش ، ماند
آنزمان البته بچه بودم
بگوش این مرغ سحر
هرچه میخوانم
ناله سر نمیکند
حالا خب بزرگ شده ام
دیروز سازم کوک نبود
امروز خودم
نگران فردا هم نیستم بیا
بیا
داغ مرا تازه تر کن .
3 دیدگاه به “رضا رشیدپور”
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.
salam chon shoma va shakhsiyate shoma ro kheyli doost daram,momkene age raje be in she’r nazari bedam,,,dargire ehsasat bashe va kheyli dorost nabashe.mamnoonam az in ehsase ghashangetoon vali fekr mikonam ke mishe behtaresh konid.khoshhal misham azatoon e-mail begiram