جای خالی کلمات—-کوروش همه خانی

جای خالی کلمات
کلماتم را تکه تکه کرده اند
اما تو آنطور که می خواهی و می دانی بخوانش
شعرهایم را بی مقدمه و بی سر انجام خط می زنند
تو آنطور که می فهمی جای کلمه ها را پر کن

به من می گویند: آفتاب نرسیده به صبح چند رکعت است
!من می گویم: چند سوره شعر
به من می گویند آن پرنده که در تک تک آثارت نام برده ای کیست؟
می گویم معجزه!
به من می گویند همه جا از باران و سیب وآسمان ونور و صدا و شیطان اسم برده ای
نشانه ی چیست؟
می گویم سکوت !
آنها به من دوباره خط می زنند.

باور کن که من خط خطیم و مدیون همین لهجه ی کردیم
و می نویسم اگر قطره ها به آبها برسند.
ماه، محتاج فانوس دریا نیست
با همین کلمات شکسته، به همین جماعت عجیب و غریب
می گویم
مادران در پس این روزها
آبستن کودکانی عاشقند..

کوروش همه خانی