برای مادرم/ مهناز بدیهیان/Mahnaz Badihian

 شعر
فوریه 272008
 
شازده بیگم بدیهیان

و روزی که صد سال دیگر
گلهای انار از استخوانش می روید
برای مادرم
همو که در قرن آینده
آمده بود
و روزی که صد سال دیگر
گلهای انار از استخوانش می روید
می داند، می داند
که باغچه بی حاصل نبوده است
و تخم های آرزو
در همین برهوت
گل داده است

برای مادرم،معلمم ،که 9 سال پیش در چنین ماهی دور از وطن در سن 64 سالگی زندگی را رها کرد
و همه ی تارخ و درس و کتاب اندوخته در ذهنش را با خود برد…
یاد ش گرامی
م-ب

  7 دیدگاه به “برای مادرم/ مهناز بدیهیان/Mahnaz Badihian”

  1.  

    az andohe to ghamginam, jadash zendeh bad!!!!!!!!!!!!!

  2.  

    مهنازجان بدیهیان
    اگر چه هنوز از پس انبوه آوار اندوه برنیامده و دیوانه وار ویرانه گزیده ای مانند، هوار می کشم، با خواندن شعرت همنوایی با ترا نمی دانم با کدام اشک دلتنگیهایم قسمت کنم اما صدای ترا به های های تنهایی خویش پیوند داده ام و بیاد پرکشیده ی خویش حیرت زده خیال می بافم و
    ترا در این شعرت بیش از پیش حس می کنم

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي