برای مادرم/ مهناز بدیهیان/Mahnaz Badihian

 شعر
فوریه 272008
 
شازده بیگم بدیهیان

و روزی که صد سال دیگر
گلهای انار از استخوانش می روید
برای مادرم
همو که در قرن آینده
آمده بود
و روزی که صد سال دیگر
گلهای انار از استخوانش می روید
می داند، می داند
که باغچه بی حاصل نبوده است
و تخم های آرزو
در همین برهوت
گل داده است

برای مادرم،معلمم ،که 9 سال پیش در چنین ماهی دور از وطن در سن 64 سالگی زندگی را رها کرد
و همه ی تارخ و درس و کتاب اندوخته در ذهنش را با خود برد…
یاد ش گرامی
م-ب

  7 دیدگاه به “برای مادرم/ مهناز بدیهیان/Mahnaz Badihian”

  1.  

    سر کنار ِدلتنگی ات می گذارم
    وگریه می کنم تمام این دل را
    که همیشه شولایی از اندوه تورا
    به دوش داشته است.
    با توام که گریه می کنم
    ویا ها های شکسته در منی؟
    شاید اشکهای توست
    که باز
    سر بر بی قراری این گونه می بارند
    من گریه می کنم یا تو
    نمی دانم.

  2.  

    سهیل کرامی:
    با یکدنیا مهر از احساس همدردیت در شعر زیبایی که نگاشتی…
    م-ب

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي