آغوش من کوه می زاید /سارا سیامکیS.Siamaki

ژوئن 162006
 

آغوش ِ من کوه می زاید

مجموعه ی ِ شعر ِ سارا سیامکی /1357

انتشارات نقش خورشید اصفهان /1384

آغوش من کوه می زاید مجموعه ای ست در قطع پالتویی به تیراژ1000 نسخه و قیمت 1000 تومان حاوی18 شعر از سارا سیامکی شاعر خوب اصفهانی . شعرها بیشتر با بیانی روان و در دست رس ارایه شده و معمولاً مخاطب را در تنگ نای مفهوم و ابهام آن چنان نمی نهد . تصویر سازی ها گاه زیبا و ماهرانه و گاه آماتور مآب و ساده اند .
اما شعر های زیبای موجود در این مجموعه ، این مجموعه را قابل تامل و قابل خواندن می کند . طوری که هم لذت ببری و هم حسی در تو ایجاد می کند که یکسره تا پایان مجموعه را بخوانی و بر زمین ننهی اش . ذهن ات را خسته نمی کند . بل بر پایه هارمونی آرام و ملایمی از احساس به پیش می راندش تا اثری خلق کند که زیبایی و ادبیت را گاه گاه به شدت در درون خودش دارد .

پویا عزیزی

شعر شماره ی 4 آن را بخوانیم :

آغوش من
“کوه”
می زاید
دست ام نمی رسد به شانه های طفل ام
البرزی شده
آیا می شود خزر شد
و با بلند ترین موج
بر پیشانی اش
بوسه ای کوفت ؟

آغوش من
هر گاه که می زاید
تحلیل می رود
و آن قدر کوچک می شود
که موریانه ای
موریانه ای که در سر
هوای فتح کوهستانی را دارد
که خود والدش بوده
آغوش من
خودش را سنگ می کند !
برای همین است :
هر وقت اتوبوس از جاده ی کمربندی می وزد
و بوی کوهستان می آورد :
می خواهم از پنجره بزنم بیرون
و با ناخن هایم
به تمام ِ درد ِ کوههستان چنگ بزنم

من
چنگ می زنم و
و لالایی می خوانم

من
چنگ می زنم و
لالایی خیس می خوانم
بر مزار طفلی که ایستاده مُرد
بر مادری که البرزش را نبوسیده
بر موریانه ای که
این چنین
آرام
در سوگ جان سپرد

آغوش من
“کوه”
می زاید .

اردی بهشت 82

  13 دیدگاه به “آغوش من کوه می زاید /سارا سیامکیS.Siamaki”

  1.  

    براي دادن ايده شخصي ام راجع به اين شعر بايد يك پرنده باشم و زيباترين پرواز را در دنياي بي كران خدا حس كرده باشم درست مثله تو اما نمي شود … بايد مثل تو هواي ناب عشق را از تمام سلولهايم نفس كشيره باشم بايد خدا را با تمام انگشتانم لمس كرده باشم وقتي باران مي بارد … تا شايد كه نه تو را بيشتر بشناسم ….بايد سفر كنم بايد سفر كنم . سفر كنم تا لمس تو و حس كنار تو بودن و افتخار اينكه تو يك بزرگ در خانواده ام هستي را داشته باشم . سارا اميدوارم كوهستان زندگي ات فاتحي پر از هواي جنگل داشته باشد پر از عشق …كسي كه با تمام وجود به داشتن تو افتخار مي كند . پريسا

  2.  

    اميدوارم دوباره موفقيت چشمگير تو را ببينم و برق شادي را در چشمانت حس كنم .

متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.

© [suffusion-the-year] MahMag - magazine of arts and humanities درد من تنهايي نيست؛ بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت، بي‏عرضگي را صبر،
و با تبسمي بر لب، اين حماقت را حكمت خداوند مي‏نامند.
گاندي