ژوئن 252007
اندوه ماهیانه
هرماه
من تنها نیستم
که نیمی از صورتم خیس
نیمی از تنم خون
در بطن تاریک این دایره
قطره قطره / خشک می شوم
حتمن ، ماه هم اندوه بزرگی دارد
که هر شب
در برابر چشمان ستاره ها
ذره ذره / آب می شود
5 دیدگاه به “آزاده زارعیان”
متاسفم! ارسال دیدگاه بسته شده است.
خیلی جالب است
شعري با حسي پررنگ
شعري با تمام وجود كوتاه
شعري زيبا
مثل اه.